Ei sånn veke..
Dette har vore ei sånn veke der eg ikkje har klart å ta meg oppatt på eit greit funksjonsnivå. MEen har bite meg i rumpa når eg trur batteriet har fått litt lading – så slår den kvalmande haupina og hjernetåka inn, og vondtane dukkar opp… Eg har lagt meg i 22-tida kvar kveld og håpt at neste morgon skal vere ein ny start, men det har ikkje blitt sånn. Joda, det har vore litt aktivitet – ein hund som har operert ut ein haug med tenner, behandling hos fysioterapeut og samtaleterapi. Og litt jobbing med frilansjournalistikken. Og sjølv om dette tar på, så har det tatt lang tid å få igjen litt krefter. Då blir ein frustrert, tolmodig og litt deprimert også. Ute har det vore eit fantastisk vér, og Nils (hunden) og eg har gått turane våre, men det har vore tungt.. Satsar på at det blir bedre i morgon😓
